Гүлнұр 16 жасқа толғанда оның ата-анасының үйінде өрт болып, анасы қайтыс болды. Қыздың туыстарынан тек ағалары ғана қалды, бірақ олар оны қолдаудан бас тартты. 

Барлық қиындыққа қарамастан, ол колледжді бітіріп, аспаз мамандығын алып, жас жігітпен кездесті. Олар жұп болып, отбасын құруды армандады. Бірақ Гүлнұр жүкті болған кезде жұбы баланыі әкесі екенін жоққа шығарып, оны тастап кетті. Жүкті қыз туыстарының қолдауынсыз жалғыз қалды.Гүлнұр қызды болып, туған қаласынан алыста қызының жақсы өмір сүруін қамтамасыз ету үшін Алматыға көшу туралы шешім қабылдады. Бірақ оның тапқан ақшасы жалға берілетін тұрғын үй мен азық-түлікке жетер-жетпестей еді, төрт жыл бойы отбасы әрең аман қалды. Осы уақытта Гүлнұрдың қызы дамуы айтарлықтай артта қалып өсіп жатты және ерекше күтімді қажет етті. Содан кейін қасіретті қараша келді: Гүлнұр жалдамалы пәтерде тұрудың соңғы айын төлей алмай, олар көшеде қалды. 

Гүлнұр «АСАР» дағдарыс орталығына жүгініп, ол жерде оны дереу қолдау көрсетуге қабылдады. Төрт жылдық ауыр жұмыс, қаржылық проблемалар, қызының дамуындағы қиындықтар және қолдаудың толық болмауы қызды күйзеліске ұшыратқан. «АСАР» мамандары отбасын орталыққа тегін орналастырып, азық-түлікпен, дәрі-дәрмекпен және гигиеналық құралдармен қамтамасыз етті және дағдарыс жағдайынан шығу жолын жасады.

Ең алдымен олар Гүлнұрдың қызын балабақшаға орналастыруға көмектесті, ал орталықтың тәрбиеші-бала күтушісі баланың дамуы мен тәрбиесіне көмектесті. Бұл анаға тұрақты жұмысқа шығуға мүмкіндік берді, оны іздеуге де «АСАР» көмектесті. Бұдан басқа Гүлнұрға психолог көмектесе бастады, ол оның эмоционалдық жағдайын біртіндеп жақсартты. 

Орталықтың мамандары Гүлнұрдың туыстарымен және оның баласының әкесімен үлкен жұмыс жүргізді. «АСАР» орталығы Гүлнұр мен оның бұрынғы жігіті үшін қыздың жағдайы мен қауіпсіздігін мұқият бақылап, бірнеше кездесу ұйымдастырды. Ерлі-зайыптылар қарым-қатынасты қайта орната алды: баланың әкесі өз қателіктеріне өкініп, Гүлнұрға бәрін қайта бастауды ұсынды. Бәрі бірге басқа қалаға кетті.

Жаңа орнында Гүлнұр мамандығы бойынша жұмысқа орналасып, өзін бақытты әйел және ана ретінде сезінуде. Ал оның кішкентай қызы оны жылумен және қамқорлықпен қамтамасыз етуге қабілетті отбасында өсіп келеді және енді үйсіз қалудан қорықпайды.